Mémé

Mémé geeft grootmoeders hun rechtmatige plaats terug, iets wat ze tijdens hun leven nooit hebben gekregen.

Een intiem en ontroerend stuk.

De diepe relatie die ik heb met mijn zoon, hebben mijn grootouders nooit gehad met hun kinderen

Mémé legt contact met voorouders over de decennia en generaties heen. In deze ode aan hun kracht en hun bestaan geeft Vanhee de grootmoeders de aandacht en de liefde die ze tijdens hun leven moesten ontberen.

Vanhee vervult de rol van een mediamieke verteller die het verleden en het heden met elkaar verbindt door middel van suggestieve, fetisjachtige materialiteit en speelse, zelfgemaakte rituelen van teruggave.

De performance evolueert geleidelijk naar pure, sympathieke emotie, met een vleugje goedaardige humor.

Haar benadering gaat verder dan biografie en zet intimiteit en geschiedenis om in een aanpak die zowel nauwgezet als grondig is.

Mémé is persoonlijk, teder en grappig en heeft een haast cathartisch einde.

Mémé is een rijke bezinning die voor veel families herkenbaar zal zijn.

Mémé’ is een oprechte ode aan de gestorven grootmoeders van Sarah Vanhee.

Het stuk is een ode, een dankjewel aan mijn grootmoeders

de comeback van de grootmoeders

Mémé is een viering van onze levens die op een intieme manier verbonden zijn met waar we vandaan komen. Ik kom uit een familie waar arbeid en plicht centraal staan, zelfs de naam van het dorp van mijn familie van moederskant is ‘Werken’.