• Weird Tales - Krapp

    © Johan Pijpops

  • Weird Tales - Krapp

    © Johan Pijpops

  • Weird Tales - Krapp

    © Johan Pijpops

  • Weird Tales - Krapp

    © Johan Pijpops

  • Weird Tales - Krapp

    © Leontien Allemeersch

  • Weird Tales - Krapp

    © Johan Pijpops

  • Weird Tales - Krapp

    © Leontien Allemeersch

  • Weird Tales - Krapp

    © Johan Pijpops

  • Weird Tales - Krapp

    © Leontien Allemeersch

  • Weird Tales - Krapp

    © Leontien Allemeersch

  • Weird Tales - Krapp

    © Alexander Deprez

  • Weird Tales - Krapp

    © Johan Pijpops

  • Weird Tales - Krapp

    © Johan Pijpops


In de zomer van 1816 huren Lord Byron en zijn lijfarts John Polidori de beruchte Villa Diodati aan het meer van Genève. Ze verwachten bezoek van Mary en Percy Shelley, maar het zomeruitje valt al snel in het water. Een vulkanische winter trekt traag over het Europese vasteland. Buiten regent het zwarte as en de temperaturen kruipen onder nul. Uit pure verveling besluit het dichterlijk gezelschap dan maar te griezelen. Byron bedenkt de weerwolf; Polidori verzint de vampier; Mary schrijft het begin van Frankenstein; Percy valt flauw en staakt zijn poging. Hun verzinsels lijken onschuldig, tot de nacht valt. Want wat als hun monsterlijke hersenspinsels een eigen leven beginnen te leiden, tijdens een nacht die maar niet wil stoppen?

In Weird Tales daalt Krapp af in de slijmerige spelonken van de horrorgeschiedenis, op zoek naar oude en eigentijdse griezelverhalen. In het halfduister van die smalle vochtige kamers naaien ze persoonlijke nachtmerries, collectieve angsten en horrorclichés aan elkaar, in de hoop een monsterlijke voorstelling te creëren. Het leven van Mary Shelley — de visionaire uitvindster van de klassieker Frankenstein, en daarmee ook van het sciencefictiongenre — vormt de vonk die de aaneengeregen boel tot leven moet wekken.

 

‘Gebaseerd op ware feiten!’

Winnaars van de SABAM toneelschrijfprijs (#TAZ 2019) voor hun mastervoorstelling Through the Looking-Glass (and what we found there). Uit het juryrapport: ‘De jury looft de volle overtuiging en tekstuele intelligentie van zoveel wonderlijk totaaltheater en devolderiaanse postapocalyptica.

 

IN DUTCH / DUUR: 75 minuten

 

 


pers