GRIP

GRIP is een choreografisch platform, opgericht in 2014 door choreograaf en danser Jan Martens en zakelijk leider Klaartje Oerlemans. GRIP ondersteunt en produceert het werk van Martens. Daarnaast begeleidt het twee choreografen bij het vormgeven van hun artistiek parcours: Steven Michel en Cherish Menzo. In 2023 evolueert GRIP naar een organisatie met een gedeeld artistiek leiderschap. Naast Martens zelf zullen huidige GRIP artists Cherish Menzo en Steven Michel samen met instromer Femke Gyselinck GRIP 2.0 vormgeven. Ze doen dit in nauwe dialoog met Klaartje Oerlemans en Rudi Meulemans die in zijn rol van artistiek coördinator de dialoog tussen de vier choreografen coördineert en faciliteert. CAMPO biedt GRIP een werkplaats aan waar ze nieuwe projecten kunnen vormgeven en vervolgens tonen.

Jan Martens (°1984, België) studeerde aan de Fontys Dansacademie in Tilburg en volgde de opleiding Dans aan het Artesis Koninklijk Conservatorium in Antwerpen, waar hij in 2016 afstudeerde. Sinds 2010 maakt hij zijn eigen choreografisch werk dat door de jaren heen met steeds groter wordende regelmaat voor nationaal en internationaal publiek gespeeld wordt. In zijn werk creëert hij niet zozeer een eigen bewegingstaal, maar vormt en hergebruikt hij bestaande idiomen in een andere samenhang zodat nieuwe ideeën tevoorschijn komen. In elk nieuw werk tracht hij de relatie tussen publiek en performer te hertekenen. VICTOR (2013), THE DOG DAYS ARE OVER (2014), PASSING THE BECHDEL TEST (2018), any attempt will end in crushed bodies and shattered bones (2021) en ELISABETH GETS  HER WAY (2021) zijn slechts een greep uit het rijkelijke oeuvre van Martens. Op 19 juli 2022 ging FUTUR PROCHE, een samenwerking tussen Martens en Opera Ballet Vlaanderen, in première op de Cour d’honneur van het Festival d’Avignon.

Steven Michel (°1986, Frankrijk) volgde op jonge leeftijd een opleiding mime en musical, en in 2010 studeerde hij af aan P.A.R.T.S.. Als performer werkte Michel samen met een resem choreografen, theater- en filmregisseurs, waaronder David Zambrano, Falk Richter, Lukas Dhont, Daniel Linehan en Maud le Pladec. De voorbije jaren was hij ook regelmatig te zien in het werk van Jan Martens. Als choreograaf creëerde hij onder meer ± Even but Odd (2009) THEY MIGHT BE GIANTS (2016) en Affordable solution for better living (2018), beide het resultaat van een interdisciplinaire aanpak.

Michel is GRIP artist sinds 2016. Zijn meest recente werk is de solo DATADREAM (première september 2021), waarin hij de relatie tussen begrippen als fictie en wetenschap, miniatuur en monumentaal, harmonie en chaos, het auditieve en het visuele, het analoge en het digitale onderzoekt.

Cherish Menzo (°1988, Nederland) studeerde in 2013 af aan de Hogeschool voor de Kunsten in Amsterdam, aan The Urban Contemporary opleiding (JMD). Cherish was te zien in het werk van o.m. Eszter Salamon, Akram Khan, Leo Lerus, Hanzel Nezza, Olivier Dubois, Lisbeth Gruwez, Jan Martens en Nicole Beutler. Als performer valt ze op door haar krachtige, beheerste, onontkoombare fysieke aanwezigheid. Menzo heeft verschillende voorstellingen op haar naam staan, waaronder EFES (2016), Sorry, But I Feel Slightly Disidentified… (2018), LIVE (2018), JEZEBEL (2019) en meest  recent DARKMATTER (2022), dat in première ging tijdens het Kunstenfestivaldesarts 2022. DARKMATTER is een duet waarin zijzelf en Camilo Mejía Cortés, met de hulp van een distorted rap choir, zoeken naar manieren om hun lichamen en de dagelijkse realiteit waarbinnen ze zich bewegen, los te weken van een opgedrongen perceptie. Menzo is GRIP artist sinds 2020.  

 

Femke Gyselinck (°1983, België) werkte na haar afstuderen aan P.A.R.T.S in 2006 als freelance danseres samen met onder meer Eleanor Bauer, Andros Zins-Browne en Esther Venrooy. Ze was gedurende 9 jaar artistiek assistent van Anne Teresa De Keersmaeker/Rosas. In haar eigen werk zoekt ze naar een danstaal die nauw verweven is met muziek en die een boude performativiteit combineert met een fijne vorm van expressiviteit. Ze werkt vaak samen met muzikanten, (o.a. Liesa Van der Aa, Hendrik Lasure en Lander Gyselinck). Onder meer maakte ze het duet Flamer (2018), de mini-opera Pigmalion (2019), ERATO (2019) en Moving Ballads (2020). Op 3 maart 2022 ging Letters 2 Dance in première bij kunstencentrum nona, een choreografische uitwerking van Gymnastics of the Mind (2020), een onderzoeksproject geïnspireerd door het boek ABECEDA (1926).

Femke is als docente verbonden aan de bacheloropleiding Performing Arts van het KASK (HoGent) en ze maakt deel uit van de faculty van P.A.R.T.S. Vanaf 2022 volgt GRIP het werk van Femke nauw mee op, in 2023 wordt ze officieel GRIP artist.